bijna thuis

Het werk zit er op en het is tijd om te gaan genieten van onze 10 dagen vakantie in Suriname!

Donderdag is het voor Suzanne de laatste dag op chirurgie, voor Melanie de laatste dag op de interne vrouwenafdeling en voor Mirjam de laatste dag op de kraam. En voor ons alle drie de laatste dag in het ziekenhuis!!!!!!!!!

We hebben het ontzettend leuk gehad, het is echt een geweldige ervaring geweest om de cultuur van een ander land te mogen ontdekken door in een ziekenhuis stage te lopen.
Maar ook zijn we blij dat het er op zit, niet meer om 5.15 de wekker. Niet meer 20 min. Fietsen door het warme Paramaribo en niet meer als slaafje aan het werk te hoeven in het ziekenhuis. Want zo zijn we de afgelopen weken wel een klein beetje behandeld.
Maar als we terug kijken op onze stage periode in het ziekenhuis hebben we leuke herinneringen. We hebben mee mogen kijken op de ok, op de kraam, we hebben alle drie voldoendes en we hebben de cultuur verschillen van dichtbij mee mogen maken.
Maar op donderdag hebben we vakantie en dat moet gevierd worden..

En waar mee zullen we het vieren?? Met een tripje 2 dagen Matapica.
Matapica is een onbewoond eilandje/strand gelegen aan de kust van Suriname. Matapica staat bekend om de reuzen schildpaden die daar komen om eieren te leggen.
En dat reuzen schildpadden eieren gaan leggen willen wij wel van dichtbij mee maken!

Daarom vertrekken we vrijdag om half 11 richting Matapica, niet per fiets (want die hebben we ingeleverd), niet per taxi, niet per bus, niet per boot, maar we gaan met de Helikopter!!
In een kleine helikopter vliegen we met z’n vieren(wij en de piloot uiteraard) richting de kust.
Zoooo gaaf, boven Paramaribo we herkennen de kleine huisjes en straatjes goed van bovenaf.
Als we boven Mon Plesier, de wijk waar wonen vliegen proberen we ons huis te zien. Maar dat kunnen we helaas niet vinden. We vliegen over de zwampen waar we terug met de boot doorheen zullen varen. Na een kwartiertje vliegen komen we aan bij het mooie strand van Matapica. De zon schijnt en de lucht is strak blauw. Er staat bijna niets, van bovenaf zien we een paar kleine schuurtjes en daar blijft het bij!
Nadat we nog snel foto’s maken met de piloot bij de heli lopen we richting het kamp.
Daar worden we ontvangen door de beheerder van Matapica. We gaan lekker zitten in een ligstoel met eten en drinken erbij. We zullen deze avond/nacht schildpadden gaan zien. Een geweldig idee.
We relaxen een beetje, we relaxen nog een beetje, doen een dutje.. worden weer wakker, we eten lekker een cakeje, een glaasje sap erbij. En af en toe 5 minuutjes in de zon anders verbrand je hier levend.
Als we om 19.15 onze laatste hapjes nasi opeten worden we geroepen door de beheerder.
“kijk, zien jullie bij de branding daar een zwarte bult…daar zit de Leatherback, de grootse schildpad die hier komt om eieren te leggen”
Wow… gewoon recht voor ons bij het kamp, 50 meter van ons vandaag zit de grootse schildpad.
Als we beloven heel zachtjes te doen, niet te praten en geen foto’s te maken mogen we meekomen en op de grote houten bank gaan zitten bij de zee…
Zo zacht als we kunnen lopen en onze mond stijf dicht lopen we naar de bank.
Heel zachtjes mogen we daar fluisteren.
Hij is nu zo’n 10 meter van ons vandaan. Om de beurt worden we geroepen om te kijken. De schildpad heeft met zijn flipper al een gat gegraven en haalt het laatste beetje zand weg. Op onze buik liggen we bijna met onze neus in het gegraven gat. Alle drie mogen we er nu bij komen liggen. Dan begint ze eieren te leggen. Een stuk of 50 eieren zien we in het gat vallen. Zo bijzonder om te zien. Dan wordt het meetlint er bij gepakt het schild is 1 meter 55 lang en dat is dus zonder de kop er bij. Mega groot dus. Echt enorme beesten. Als ze klaar is met het leggen van de eieren maakt ze het gat weer dicht en gaat ze met haar flippers het strand camoufleren. We hebben het hele proces gezien, van het graven van een gat, tot terug de zee in. Heel bijzonder. Het heeft in totaal ongeveer anderhalf uur geduurd.
We gaan even terug om wat te drinken en gaan dan op zoek naar meer schildpadden.
We komen er die avond in totaal 6 tegen. Dat is veel en we hebben heel erg veel mazzel gehad dat we de Leatherback gezien hebben. Jammer dat we geen foto’s met flits hebben kunnen maken.
We gaan tegen 12 uur die nacht slapen. Nouja wakker liggen want we slapen met z’n drieën in een tentje op 2 luchtbedden. Zonder deken en kussen. Maar ach we hebben er een hele mooie ervaring bij gekregen dus het maakt niet uit.
De volgende ochtend maken we een strandwandeling van 2 uur. (leef je in: 30 graden, branden de zon en slippers)
Om 12.00 uur gaan we met de boot terug door de zwampen (moerasachtig gebied) naar Paramaribo. Suus zit in een ander bootje. Na drie uur varen komen we aan bij Frederiksdorp. Daar zullen we gaan lunchen. Om 5 uur die middag zijn we thuis.
Het is echt een super mooie afsluiting geweest van de geweldige tijd die we hier in Suriname hebben gehad. De ervaring die we hebben opgedaan in het ziekenhuis, met z’n drietjes in de mooiste vilawijk van paramaribo verblijven, alle leuke tripjes die we gedaan hebben, de zon waar we in de Nederlandse winter tijd van hebben mogen genieten. Trots zijn we op ons zelf en zondag zullen we ook met dat trotse gevoel naar huis gaan, maar ook wel met zin om weer naar huis te gaan.

Zaterdag avond gaan we nog uiteten met Maartje en lisanne en daarna met Juliette naar de Starz. 5.00 uur zijn we thuis en als Juliette dan haar sleutel laat vallen die we niet meer terug vinden in het donker blijft ze in onze hangmat slapen.
Om 11.00 uur zitten we aan het paasontbijt bij Mw Mac donald. Warme soep, kip en slaatje gaat allemaal naar binnen op deze ochtend.
Wel lekker en lief dat we Pasen bij haar mochten vieren.
Tweede paasdag vieren we beneden, dit keer met een Nederlands paasontbijt. Afbak broodjes, eieren natuurlijk en hele veel lekkere dingen.
Een paas gevoel hebben we dus wel een beetje gehad.
Deze middag zijn we gaan zwemmen bij een hotel en nu is het al weer avond.
We hebben net besproken wat we de aankomende week nog willen doen.
Souvenirs kopen, poster ophalen, zonnen…. En dan zaterdag onze koffer inpakken..
Want dan zijn de 11 weken alweer voorbij.
We beseffen heel goed wat voor mooie ervaring we hebben gehad.
Dit zal het laatste verhaal zijn wat we hier vanuit Paramaribo op de site zetten.
Misschien dat we in Nederland nog een laatste verhaal zullen plaatsen.

Bij deze dan alvast iedereen hele erg bedankt voor de leuke berichtjes steeds op de site en de leuke kaartjes.

We gaan nog ontzettend genieten van deze week… en zullen zondag terug vliegen naar Nederland. Zorgen jullie wel voor mooi weer maandag?

Voor de laatste keer:

Liefs van ons uit Paramaribo.