daar zijn we weer

Zondag 18 maart is het vandaag.

Als we vier weken verder denken zullen we al weer vertrekken. De tijd gaat veel te snel.
Afgelopen week hebben Suzanne en Mirjam hun stage op de afdeling waar ze zes weken hebben gewerkt afgerond. Een fijn gevoel en met heel mooie eindresultaten ( voor de gene wie het nog niet wist: Suzanne 3x een 8, Mirjam 2x8 en 1x9) nemen we op donderdag afscheid van afdeling 1 en afdeling 50. Met een grote pot met snoepjes vertrekken we van huis. Donderdag daar onze laatste dag. Afscheidt nemen van de collega’s die we inmiddels best goed kennen.
Suzanne wordt deze dag helemaal plat geknuffeld door al haar collega’s, iets wat hier heel gebruikelijk is. En Mirjam heeft wel een bijzonder afscheidt: Om 12.00 uur pakken alle collega’s hun portemonnee. Iedereen pakt geld en dat krijgt Mirjam in haar hand gedrukt. Op dat moment heeft ze ongeveer 7 Srd in haar hand. ( 2euro ongeveer) Met een zuster samen en het geld gaan we naar de stad lopen. Van het gekregen geld mag Mirjam Surinaamse roti kopen. We nemen het mee naar de afdeling waar ze het onder toezicht van 16 aanstarende ogen mag opeten. Wat een geweldig cadeau! Dit is toch veel leuker dan een iris cheque?!?!?!
Melanie is gelukkig weer beter, nog een klein beetje verkouden, maar woensdag en donderdag gaat ze weer werken. Deze week neemt ze een kijkje op de operatie kamer. Ze vindt het heel leuk en vol verhalen gaat ze steeds naar huis. Op donderdag mag ze een keizer snee operatie bijwonen. Iets wat ieder meisje wel graag wil, als je hoopt ooit verloskundige te zijn.
Aankomende week zal Melanie haar eindbeoordeling hebben. We gaan er vanuit dat haar eindbeoordeling ook goed zal zijn.

Dan is het donderdagmiddag……… en het is weer vakantie voor 3 dagen. En deze drie vakantie dagen beginnen uitstekend.
Vrijdag mogen we alle drie ( niet alleen Melanie, met misschien Mirjam), maar alle drie een fotoshoot doen voor Senso. Senso is een grote bekende kledingzaak in Paramaribo. Er zullen foto’s van ons gemaakt worden, die gebruikt worden voor een blad dat in Nederland uitgebracht wordt voor Nederlandse stagiaires. Senso maakt dan reclame voor zichzelf met de gefotografeerde kleding die wij aan zullen hebben.
Eerst begon Melanie met het passen van kleren… hahahahihihiahaha we konden niet meer bij komen van het lachen. Ze was in de hippie tijd beland. Met een flamingo kleurige broek met weide pijpen en een afgrijselijk truitje erop komt ze de paskamer uit….. gelukkig de broek hoeft ze niet aan.
Als Suzanne haar kleding moet passen komt ze weer helemaal terecht in haar Gaus element, met tijger en luipaard print komt haar liefde voor dieren vast fantastisch uit op de foto’s.
De hippie kleren en dierenprint truitjes zijn niet voor Mirjam besteed dit keer en zij krijgt jurkjes om aan te trekken voor de foto.
Omdat ze bij Senso maar geld hebben om 1 iemand te betalen spreken wij af, ieder wat minder te krijgen zodat we toch nog alle drie kunnen.
De visagist komt, en we worden vol geplamuurd. Dikke lagen make-up krijgen we op.
En dan maar poseren. We moesten er nogal ordinair bijstaan. Maar ach dit maken we maar 1 keer mee toch???
Aankomende vrijdag kunnen we de foto’s op cd-rom laten zetten voor ons zelf. Spannend…!
Met alle drie 50 srd rijker, een leuke middag, een grappige ervaring en nieuwe carrière als foto model gaan we om half 6 naar huis.

Zaterdag er staat weer een tripje op het programma. Dit keer de para nijverheids tour.
Met z’n drietjes en een chauffeur vertrekken we in een grote jeep eerst naar een pottenbakkerij in het savanna gebied. Onderweg maken we een korte tussenstop bij de voetbalclub van Seedorf. Mooie plaatjes geschoten voor onze papa’s.
We gaan dus zien hoe hier potten worden gebakken. Met de hand gemaakt en zongedroogd. Erg knap hoe ze dit deden. We mogen foto’s maken tegen betaling. Met een kleine studenten bijdrage in de hoop dat zij dit begrepen, hebben we dat gedaan.
We gaan verder naar een vlinder kwekerij. Daar aangekomen was het voor de eigenaar niet duidelijk dat wij zouden komen. Maar het is geen probleem. De Nederlandse eigenaar geeft ons een rondleiding van 2 uur. Zo geweldig mooi de vlinders. Vel blauw en heel groot. We zien het hele proces van ei, tot rups, tot cocon, tot vlinder wat we in groep 2 uit een boekje hebben geleerd.
Echt heel mooi. De man is heel vriendelijk en ondanks dat we voor hem onverwachts aankomen heeft hij alle tijd. Niet alleen mooi schattige vlinder zijn hier. We schrikken ons kapot als hij opeens een hokje open maakt waar een wurgslang in zit… Waaahhhh…..
Zo’n 20 wurg slangen worden hier gehouden om gefokt te worden voor de hobby maar ook voor de export. Ook de vlinder zijn voor de export. Zo zijn de mooie blauwe vlinders in de dierentuin in Emmen en in burgers zoo van deze kwekerij. Vlinders die klein zijn leven gemiddeld 3 tot 4 weken, grotere maximaal 2 maanden. Het was leuk en interessant ook een kijkje hier genomen te hebben.
Nadat we nog een paar zelfgemaakte kaarten hadden gekocht, gaan we lunchen bij een riviertje, op de terugweg langs een houtsnijderij waar niemand aan het werk was en toen weer naar huis.
Zaterdag hebben we geen zin om uit te gaan en we blijven daarom ook voor het eerst thuis op onze stapavond.
Als Suzanne staat te douchen en mirjam haar schoenen zoekt die misschien op suus haar kamer staan denkt ze dat ze een vogel ziet vliegen. Gauw de deur weer dicht en gaus neemt naar haar douchbeurt een kijkje… huh zegt ze, ik zie geen vogel.. wanneer ze naar het plafon kijkt is het ook geen vogel. Het is een vleermuis.
Oke deze moet weg, met camera vrouw Mirjam, Suus gaus en melanie gaus in opleiding probeert gaus hem weg te halen. Na 4 keer hard slaan op de muur en veel gegil vliegt hij naar buiten… hahah alles staat op film, dus we kunnen het niet vergeten.
Om 22.15 liggen we in bed en op deze heerlijke zondag.. met zon (de eerste zondag hier dat het mooi weer is vanaf dat wij hier zijn) zijn we gaan genieten van de zon, de hele dag lekker bij het zwembad gelegen. Zometeen gaan we uiteten bij het pannenkoekenhuis. Ook dat bestaat hier in paramaribo. En uit ervaring kunnen we zeggen: Ze smaken heerlijk!


Dit was het weer voor nu…
Graag willen we ook nu nog even iedereen bedanken, voor de leuke berichtjes steeds op de site, juist van de mensen waar je het niet van verwacht krijg je leuke reacties, dit waarderen we zeer. Het is fijn om te weten dat er aan je gedacht wordt als je zo ver van huis bent. Ook de kaartjes met de post zijn echt cadeautjes voor ons. De lieve teksten die er dan op staan fleuren je van binnen helemaal op. En de kaart zelf fleurt je kamer weer op!
Bedankt allemaal!

Liefs en tot volgende week